እኛማ አለነው፤ ከተባለ ኖርን።
አልደላን፤ አልሞቀን በርዶን፤ አልተመቸን፤
መግባትና መውጣት፤
ማልቀስና ማዘን ድሩን አድርቶብን፤
አንዱ ሲወጣብን፤ አንዱ ሲሄድብን።
እነሆ አለነው፤ የሰው መንገድ ሆነን።
በናፍቆት ስንጠብቅ፤ ኑረትን የኖርነው
ሌሎች የገቡባት ሰማይ ቤት እንዴት ነው?
እመጣለሁ ብለህ ቆየህሳ ምነው ?
እኛማ .....እኛማ
ለሹመኛ አለቃ፤ ማመልከቻ ፅፈን
ለወፈ ሰማይ ሕዝብ፣ መድረክ ላይ ለፍፈን
ጸሎት ቤታችንን፤ እኛው ላይ ቆልፈን
የምድር አተካራ፤ ህግጋቱን አልፈን
ቢጨንቀን፤ቢጠበን
ሁለት ሽህ ዘመን፤ እነሆ አለፈን
ስጋችንን ለብሰህ፤ ካየነው ዐይንህን።
የመምጣትህ ተስፋ ርቆ እየዳመነ
እምነት ተስፋ ፍቅር እየመነመነ
ቢዘገይ ሰዓቱ ...እምነትን ዘንግተን
የልባችን ምኞት፤ ቢያይል መሻታችን
የሰጠኸውን ትተን ያላልከውን ሆንን
ችላ ብለን አደርን፤ ረሳንህ ጌታችን
ጠብቀን ጠብቀን ሁለት ሽህ ዘመን።
ሲሰግዱ ሰግዳለሁ፤ ሳይታጎል ጾሜ
ሲበሉም በላለሁ፤ ልማዴን ደግሜ
እልልታም፤ ዝማሬም ሲነቅፉም ቀድሜ
ምሰሶ ዐይኔ ውስጥ እኔም ተሸክሜ፤
እነሆ አለሁኝ በዘልዛላ እድሜ።
የንስሐ ዘመን ቢኖረኝ ጥቂት
የቀረህ መሰለኝ ያንተ መዘግየት
ጥቂት ልጠይቅህ አቤቱ ጌታ ሆይ
ከነቅዱሳንህ አንተ ደህና ነህ ወይ?
ከምር እንደሚያሙት ምጽአት ቀረ እንዴ ?
በቶማስ ልቡና ጠረጠርኩ አንዳንዴ !
ታውቀዋለህና ያለውን በሆዴ።
መጠርጠሬስ በእውነት ከእምነቴ ነው እንጅ፤
አይደለም ከክዳት ለመውጣት ከደጅ፤
ዘመኑን ከፋና እድሜን የሚፈጅ፤
ኃጢአት ነገሰ፤ ለጠላትም ወዳጅ
ባየኸው ትውልዱን ሆኖልህ የማይበጅ።
አንተ የሰጠኸው ረዳቱ ቀረና
ራሱን አወቀ አሉ፤ ወንዱንመረጠና፤
ይሄ ሁሉ ሆነ ረዝሞ መዘግየትህ
ኧረ መቼ ይሆን የመምጫ ዘመንህ?
የሆነስ ሆነና ሰማይ ቤት እንዴት ነው
አብረሃም ሰላም ነው ...
እዛስ ቤት ገነባ? ወይስ በድንኳን ነው ?
እኛማ ይሄውልህ ...
በቤት ኪራይ ችንካር እየተሰቀልን
‹‹ኤሎሄ›› እንላለን ጎጆ እንድጥልልን ....
ወደላይ ገነባን ወደጎን አሰፋን
ወደላይም ከላይ ወደጎንም ከጎን
እንደጉድ ተገፋን
ቤት ለእንግዳ ማለት ጭራሹኑ ጠፋን !!
አባታችን ሙሴ እንዴት ነው ለክብሩ
ውቅያኖስ መክፈያው ደህና ናት ብትሩ ?
እኛማ ይሄውልህ ....
እንጀራ ፍለጋ ባህር ስናቋርጥ
የተስፋዋን ምድር ቀን ሞልቶ ሳንረግጥ
የትም ውሃ በላን የትም አሳ ላሰን
ን ገ ር ል ን ና ብትሩን ያውሰን ....
በትር ያለው መሪ መቼም አላገኘን፤
ዘመን የሚያሻግር እባክህ ላክልን።
እናልህ ጌታ ሆይ ....
ከተስፋዋ ምድር ወደሌላ ተስፋ አለን እየኳተን
መሄጃው ሲገርመን
መመለሻ መንገድ መቆሚያ ቦታ አጥተን ...!
ላባታችን ሙሴ እንደምትልልን ...
የመሄድ ዘመን ነው
ባህር የሚያሻግር
በትርህን ላክልን ...
ሰማይ ቤት እንዴት ነው ? ...
ዳዊትስ ደህና ነው ?
ዛሬም ይዘምራል ..መሰንቆበገና?
ሃሌ፤ ሃሌ ሉያ የሰማይ ምስጋና፤
ጎልያድስ የት ነው? በዚያ በቁመና።
እኛማ እኛማ
እልፍ አላፍ ጎልያድ ከቦን ሲደነፋ
ወንጭፉን ጠቅልሎ ምነው ዳዊት ጠፋ?
ብሎሃል በልልን
ጌታ ሆይ ከሰማህ
ከዘመን ጎልያድ ታደገን እባክህ
ሙተናል፤ ቆስለናል፤
ወንጭፍ እምነታችን ተጠቅልሎ ወድቋል።
ለረከሰ ጠጠር ለሞላ ወርዋሪ
‹‹ወንጭፍህን ስጠው ለዚህ ታሪክ አውሪ››
እንዴት ነህ ጌታ ሆይ ... ሰማይ ቤት እንዴት ነው ?
የሙሴ አልጋ ወራሽ ኢያሱ ሰላም ነው ....?
ያቆማትን ፀሐይ ግቢ ቢላት ምነው ...?
ያው እንደምታውቀው
ዐሥራ ሦስት ወር ፀሐይ
ወርኀ ክረምት ሸሸ፤ እየበዛ ሀጋይ
ራሳችን ፈረሰ፤ምድሪቱ ደረቀች፤
ወንዙ መነመነ፤ ባዶ እርቃን ቀረች።
እባክህን ጌታ ሆይ ወይ ቶሎ ናልን፤
ምትቆይ ከሆነም ኤልያስ ይምጣልን
በጻድቅ ጸሎቱ ዝናም ያውርድልን፤
በጎ ሰው ከጠፋ ዘመናት አለፈን።
ወራቱ በሙሉ ፀሐይ እያዘለ
የተሾመው ሁሉ ‹ፀሐይ ነኝ› እያለ
የሰው ጀምበር በዝቶ
ባቃጠላት ምድጃ አገር
ምን ታምር ይኖራል .... በዚህኛው ዘመን፤
ታሪክ አውሪ ትውልድ፤ ኤልያስ የለውም፤
ሹመቱ ምድራዊ፤መንፈሱም ሥጋውም።
ኧረ ጌታ ናልን በናትህ ....በውድህ
በጭንቅ አላማጇ፤ ለአቅሌሲያ ብለህ
ወይ ዝናብ ላክልን ወይ ዝናብ ሁነህ ና
ማጣፊያው አጠረን፤ ሙቀት ገደለና !
ሔዋንስ ደህና ናት ?
ያው የልጅ ልጆቿ
በእግሯ ተተክተን፤
የፍሬው ሲገርምህ
ግንዱንም አንክተን፤
ፍጥረተአዳም
ገምጠነዋል ሥሩን።
የባሰ ሳይመጣ ቶሎ ድረስልን፤
አንድም ሰው አታገኝ የቆየህ እንደሆን
ማራናታ እያልን ይኼው እንጮሃለን
አውራ እንደሌለው መንጋ ተበትነን
ቀበሮ ጨረሰን፤ ፈጀን፤ አቃጠለን
ኤሎሄ ኢየሱስ ቶሎ ድረስልን።
(ከጌታቸው ይመር ግጥሞች ለንባብ እንዲመች ተደርጎ በመካነ ጦማሩ የተስተካከለ)
